Jak słusznie zauważa Bożena Wojtasik termin kariera ciągle ewoluuje. Można powiedzieć, że przeszedł do tej pory przez trzy stadia:
- kariera liniowa - rozumiana jako działania zawodowe w ramach wybranego zawodu, przeważnie wykonywanego przez całe życie,
- kariera jako sekwencja ról społecznych - zatem rozwój i nabywanie kompetencji zarówno w obszarze zawodowym, jak i pozazawodowym,
- kariera jako mozaika epizodów życia - rozumiana jako refleksyjnie konstruowana i rekonstruowania biografia.
- kariera jako sekwencja ról i zadań zawodowych oraz pozazawodowych (D. Super),
- kariera jako mozaika (B. Wojtasik),
- kariera inteligentna (m. in. R. DeFillippi),
- kariera bez granic (m. in. D. M. Rousseau),
- kariera proteuszowa (D. t. Hall),
- kariera kalejdoskopowa (m. in. L. A. Maniero).
Krumboltz uważa, że w zmieniającym się i nieprzewidywalnym świecie obawa i niepokój o przyszłość jest normalnym uczuciem. Planowanie, czy bardziej konstruowanie kariery jest procesem całożyciowym, który wymaga od nas podejmowania niezliczonych decyzji w odpowiedzi na niespodziewane wydarzenia.
Jeśli zatem będziemy otwarci na rzeczywistość oraz na uczenie się możemy kreować przypadkowe, niezaplanowane zdarzenia i czerpać korzyści z ich pojawienia się w naszym życiu, włączając je w konstrukcje naszej kariery.
Takie podejście rodzi konsekwencje zarówno w pracy doradców kariery, doradców zawodowych, ale przede wszystkim osób decydujących o rekrutacji. Szczególnie ci ostatni muszą zaakceptować, że coraz mniej kandydatów do pracy będzie posiadało "liniową" ścieżkę zatrudnienia. I nie będzie to oznaczało brak konsekwencji, ale raczej umiejętność adaptacyjną do współczesnego rynku pracy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz